Gdy dziecko bije, gryzie, kopie…

Często zachowania zwane „agresywnymi” są u dziecka naturalną reakcją na frustrujące sytuacje. Nie zna ono sposobów na rozładowanie napięcia i uznaje gryzienie czy bicie za najlepsze, bo najłatwiejsze wyjście z sytuacji. Jak pomóc maluchowi w bezpiecznym odreagowywaniu złych emocji i zlikwidować nieakceptowane reakcje na sytuacje trudne?

- ROZMAWIAJ z dzieckiem zawsze, kiedy zachowa się w nieodpowiedni sposób, ale dopiero w momencie, kiedy uspokoi emocje, mówiąc do niego podczas ataku histerii nie osiągniesz niczego, gdyż jest ono tak zaabsorbowane swoją sytuacją, że nie docierają do niego żadne bodźce

- podczas rozmowy powstrzymaj się od pytań sugerujących, jeżeli nie wiesz, jaka sytuacja zaistniała („zrobiłeś to, bo ktoś zabrał Ci kredkę?” )oraz pytań zamkniętych, w których odpowiedź brzmi „TAK” lub „NIE”.  Pozwól, aby dziecko samo wyjaśniło zaistniałą sytuację, znajdźcie razem alternatywę dla jego negatywnego postępowania, niech samo zaproponuje inne rozwiązanie trudnej sytuacji

- pomóż dziecku wyobrazić sobie ,że to ono jest atakowane przez kolegę lub koleżankę, takie spojrzenie na sprawę wzbudzi refleksję i ukształtuje empatyczne podejście do innych

- wyrzuć ze słownika słowo „NIE” dyscyplinując dziecko w sposób „Nie gryź…”, „Nie kop…”, „Nie bij…” jeszcze bardziej wzbudzisz chęć negatywnego działania, zastąp je zasadami typu: „Ząbki służą do jedzenia, a nie do gryzienia innych”, „Kopać można piłkę, koleżance sprawia to przykrość”, „Gdy kogoś bijesz, sprawiasz mu ból”

- wprowadź reguły zachowania, konsekwentnie trzymaj się zasady „Nie to nie, a tak to tak”, nie rób wyjątków od reguły typu: „tym razem Ci się upiecze, ale następnym…”, konsekwencja w wychowania to podstawa sukcesu

- nie przekrzykuj, gdy dziecko krzyczy, poczekaj aż się uspokoi i mów umiarkowanym głosem

- poszukaj przyczyny złego zachowania i razem ją zlikwidujcie

- radź maluchowi a nie zabraniaj

- nie zaprzeczaj uczuciom malucha mówiąc: „Nie miałeś powodu, żeby tak postąpić”, „Wcale Cię to nie powinno denerwować”, emocje, które targają dzieckiem w chwili frustracji są najprawdziwsze pod słońcem

- nie odpłacaj szarpnięciem za szarpnięcie i krzykiem za krzyk, gdy mówisz dziecku jedno a robisz drugie dajesz mu pozwolenie na negatywne zachowania, ponieważ maluch nie widzi spójności w tym, co mówisz i co robisz

- nie zwracaj na nie uwagi, gdy wpada w histerię, patrząc na dziecko i komentując złe zachowanie podsycasz jego złość i nakręcasz bunt, dajesz mu do zrozumienia, że to co robi wzbudza Twoją ciekawość bądź irytację

- zorganizuj miejsce, w którym Twój złośnik może wyładować negatywne emocje, może rwać gazety, tupać, rzucać poduszką w ścianę, wykrzyczeć złość, jednak zawsze w odosobnieniu, Ty w tym czasie poczekaj aż się uspokoi, później porozmawiajcie o tym, co się stało.

Każdy z nas bywa czasem złośnikiem, musimy więc zrozumieć malucha, który dopiero uczy się reakcji na sytuacje społeczne. Pokażmy mu, jak zachować się w trudnej sytuacji przede wszystkim dajmy dobry przykład własną postawą!

Dorota Waszczuk, pedagog przedszkolny