„O PRAWACH DZIECKA”

autor: Marcin Brykczyński

Niech się wreszcie każdy dowie

I rozpowie w świecie całym

Że dziecko to także człowiek

Tyle że jest mały.

Dlatego ludzie uczeni

Którym za to należą się brawa

Chcąc wielu dzieci los odmienić

Stworzyli dla was mądre prawa.

Więc je na co dzień i od święta

próbujcie dobrze zapamiętać:

 

Nikt mnie siłą nie ma prawa zmuszać do niczego

A szczególnie do zrobienia czegoś niedobrego.

Mogę uczyć się wszystkiego, co mnie zaciekawi

I mam prawo sam wybierać, z kim się będę bawić.

Nikt nie może mnie poniżać, krzywdzić, bić, wyzywać

I każdego mogę zawsze na ratunek wzywać.

Jeśli mama albo tata już nie mieszka z nami

Nikt nie może mi zabronić spotkać ich czasami.

Nikt nie może moich listów czytać bez pytania

Mam też prawo do tajemnic i własnego zdania.

Mogę żądać, żeby każdy uznał moje prawa

A gdy różnię się od innych, to jest moja sprawa.

 

Tak się w wiersze poukładały Prawa dla dzieci na całym świecie

Byście w potrzebie z nich korzystały najlepiej jak umiecie.

 

Dnia 20 listopada 1989 roku Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych jednomyślnie uchwaliło Konwencję o Prawach Dziecka. W Polsce zaczęła obowiązywać od 7 lipca 1991 roku. Konwencję nazwano światową konstytucją praw dziecka, która ustanawia status dziecka oparty na następujących założeniach:

• dziecko jest samodzielnym podmiotem - ze względu na swoją niedojrzałość psychiczną i fizyczną wymaga szczegółowej opieki i ochrony prawnej,
• dziecko wymaga poszanowania jego tożsamości, prywatności i godności,
•  rodzina jest najlepszym środowiskiem wychowania dziecka,
•  państwo ma wspierać rodzinę a nie ją wyręczać.

 Prawa kulturalne:

• prawo do korzystania z dóbr kultury - dziecko powinno mieć zapewniony dostęp do kultury, która jest nieodłącznym aspektem rozwoju,
• prawo do informacji - informacje ze świata na jego temat mają wpływ na kształtowanie się świadomości młodego człowieka; zadaniem dorosłych jest selekcja informacji dostosowana do wieku i możliwości intelektualnych dziecka, 
• prawo do znajomości swoich praw - dorośli nie mają prawa zatajać przed dzieckiem informacji dotyczących ich praw; dzieci powinny mieć ich świadomość i umieć z nich korzystać.

 Prawa i wolności osobiste:

• prawo do życia i rozwoju - dziecko przebywające w placówce powinno mieć zagwarantowane warunki sprzyjające jego rozwojowi,
• prawo do identyczności - dorośli powinni dziecko szanować, dawać mu wolność; maluch ma też prawo do godności i nietykalności osobistej,
•  prawo do swobody myśli, sumienia i wyznania - każde dziecko może w sposób swobodny wyrażać swoje myśli, wyznawać dowolną religię i postępować zgodnie ze swoim sumieniem,
• prawo do wyrażania własnych poglądów i występowania w sprawach dziecka dotyczących, w postępowaniu administracyjnym i sądowym,
• prawo do wolności od przemocy fizycznej lub psychicznej, wyzysku, nadużyć seksualnych i wszelkiego okrucieństwa.

Prawa socjalne:

• prawo do ochrony zdrowia - dorośli mają obowiązek dbać o zdrowie fizyczne i psychiczne dziecka,
• prawo do wypoczynku i czasu wolnego - dorośli powinni organizować zajęcia tak, aby w ich trakcie znalazł się czas wolny związany z decyzjami dziecka.

 Formą rozwiązania sytuacji, gdzie zostaną naruszone prawa dziecka jest jej zgłoszenie do organizacji społecznych, które zajmują się egzekwowaniem praw dzieci.

Są nimi:

• Komitet Ochrony Praw Dziecka - ul. Boleść 2, 00-259 Warszawa, tel. (22) 31 24 20
• Fundacja Dziecięca Listy do Świata - ul. Królewska 57/228,  30-081 Kraków, tel. (12) 37 91 70
•  Polska Fundacja Dzieci i Młodzieży - ul. Jasna 22 p. 404, 00-950 Warszawa, tel. (22) 826 43 23
• Fundacja Dzieci Niczyje - ul. Walecznych 59, Warszawa,
  tel. (22) 616 03 14
• Towarzystwo Ochrony Praw i Godności Dziecka WYSPA ­
  ul. Ornańkowskiej 1, 41-507 Chorzów, tel. (32) 41 00 73